Osoby trzymające rządy w państwach, religiach, przedsiębiorstwach często porównują swoją władzę z władzą rodzicielską i jest to zwykle bezczelne oszustwo.
Rodzice na ogół, kierując się miłością, otaczają swoje dzieci troską i opieką, starają się dać im lepsze życie niż sami mieli albo przynajmniej nie gorsze, kosztem własnego poziomu zamożności ulepszają życie potomstwa. Władzę rodzice używają dla rzeczywistej ochrony dzieci, starając się z ich dojrzewaniem nauczyć je samodzielności, by na starość otrzymać od nich odwzajemnioną opiekę.
Natomiast osoby rządzące w państwach, religiach, przedsiębiorstwach przeważnie usiłują korzystając ze swojej pozycji wzbogacić się kosztem rządzonych i wzmacniać swoją władzę nad nimi. Jest to postawa odwrotna od rodzicielskiej. Rzadko zdarza się, że władający państwami, religiami, przedsiębiorstwami zachowują się po rodzicielsku wobec podwładnych.
Spójrzmy na poziom dochodów rządzących, który zwykle jest przynajmniej kilakrotnością dochodów ich podwładnych. Spójrzmy na to jak odróżniają się od rządzonych przepychem, tytulaturą, jak odgradzają się ochroniarzami, służbami specjalnymi, policją i nawet wojskiem. Spójrzmy na udział rządzących w sitwach służących utrwalaniu i wzmacnianiu podziału społeczeństw na kasty. Spójrzmy jak rządzący nadprodukcją praw i bezprawiem mnożą własne przywileje i obowiązki podwładnych, jak zacieśniają zniewolenie rządzonych nakazami, zakazami, podatkami, karami, jak unikają jakiejkolwiek własnej odpowiedzialności. To jest władza dla własnego bogactwa, własnego społecznego wyniesienia ponad innych, często władza dla władzy jako narkotyk. Zaprzeczenie rodzicielskiej troskliwości i dążności do usamodzielnienia potomstwa.
Oczywiście rządący w państwach, religiach, przedsiębiorstwach wykonują na pokaz działania pozorujące troskę o rządzonych, żeby uwiarygodniać swoje oszustwo. Nagłaśniają choćby grosz przekazany biednym, podniesienie płacy minimalnej o złotówkę, o zasiłkach snują niekończące się opowieści. Stosują iluzjonistyczne zasady odwracania uwagi od swojej chciwości trąbieniem o nawet najdrobniejszej jałmużnie. Przy tym nieraz bajdurzą, że bardziej zaopiekowaliby się rządzonymi, gdyby mieli jeszcze więcej władzy.
Nie wierzmy rządzącym oszustom, nie zgadzajmy się na powiększanie ich władzy. Mają jej i tak o wiele za wiele. Przeciwnie do ich zamierzeń, starajmy się zmniejszać ich władzę nad nami, aż w zupełności ją stracą. By można było władać sobą, tylko sobą i nikim więcej. Zacznijmy od odnowienia staropolskiego postulatu: NIC O NAS BEZ NAS.
referendokracja 